کاربری انواع سالن ها ، سوله ها و استادیوم های سر پوشیده و سر باز متنوع است و بنابرین بار تهویه مطبوع آنها نیز متغیر خواهد بود. این ساختمان ها نه تنها برای برگزاری مسابقات ورزشی از قبیل فوتبال ، بسکتبال و مشت زنی و … استفاده می شوند بلکه سیرک ها ، انجمن ها ، حراج لباس ، اجتماعات ، نمایشگاه های اختصاصی مبلمان ، صنایع و … نیز در این ساختمان ها برگزار می شوند. به همین دلیل باید انعطاف پذیری سیستم تهویه مطبوع انتخابی زیاد باشد.

مهمترین معیارهای طراحی سیستم تهویه برای استادیوم ها و سالن ها عبارتند از :

۱ . در برخی موارد نظیر مسابقات مشت زنی ، نسبت حرارت محسوس بسیار کم و در مواردی چون نمایشگاه ها ممکن است مقدار آن بسیار زیاد باشد. بنابرین با استفاده از فن های چند سرعته می توان عملکرد سیستم را بهبود بخشید و از تولید صدا جلوگیری کرد. اگر از فن چند سرعته استفاده می شود ، طراح باید عملکرد سیستم های توزیع هوا و کویل های سرمایشی وقتی فن با سرعت کم کار می کند را نیز در نظر بگیرد.

۲ . مشابه سایر ساختمان های تجمعی ، بار افراد و روشنایی مهمترین مولفه های بار سرمایشی هستند. برای مثال در هنگام برگزاری مسابقات مشت زنی ، رینگ مسابقه بسیار کوچک و جایگاه تماشاگران بسیار وسیع است و چون شدت نور فقط در رینگ مسابقه زیاد است ، از نظر بار نهان بدترین شرایط در مسابقات مشت زنی وجود خواهد داشت. در بازی های بسکتبال ، هاکی و سیرک ها ، محوطه ی مسابقه بسیار بزرگ و جایگاه تماشاگران بسیار کوچک است و بار محسوس روشنایی محوطه مسابقه باعث افزایش نسبت حرارت محسوس می گردد.

۳ . اگر در استادیوم ها جایگاه تماشاگران وجود دارد ، تامین هوای تازه آنها با مشکل مواجه خواهد شد. ناحیه تماشاگران ممکن است چند طبقه و دارای عرض ۲۰۰ تا ۱۳۰۰ فوت باشد. فضاهای داخلی باید کاملا تهویه شوند تا بوی قسمت توالت ها و فضاهای پر ازدحام انتشار نیابد. روش عملی این کار ، در نظر گرفتن چهار بار تخلیه هوا در ساعت برای ناحیه تماشاچیان و تخلیه هوا از پشت ناحیه سرویس هاست. در فصل زمستان بر روی پنجره های ناحیه تماشاگران احتمال تقطیر بخار وجود دارد. با استفاده از شیشه های دوجداره ، کنترل رطوبت ، عبور هوای خشک از روی شیشه و سیستم گرمایش تشعشعی برای قسمت های دارای شیشه مشرف به هوای آزاد می توان وقوع این پدیده را به حداقل رساند.

۴ . بام استادیوم های سرپوشیده می تواند از نوع ثابت یا بازشونده باشد. وقتی بام باز باشد نیازی به تغذیه هوای تازه وجود ندارد ولی هنگام بسته شدن بام باید هوای تازه به داخل سالن تغذیه شود. کانال کشی ها باید به صورت روکار و در سرتاسر سالن دارای سطح مقطع ثابت باشد. چون حجم هوا و طول وزش زیاد است. طراحی این سیستم ها باید با دقت صورت پذیرد. در استادیوم های روباز واقع در مناطق سردسیر ، می توان از کویل های گرمایش تشعشعی در درون کف جایگاه تماشاچیان استفاده کرد. مقدار ضریب انتقال حرارت سقف باید به حد کافی بزرگ انتخاب شود تا در هنگامی که درجه حرارت محیط به حداقل ممکن می رسد نیز احتمال تقطیر بخار آب موجود در هوا وجود نداشته باشد.

۵ . در فضاهای جانبی ، مقدار قابل توجه ای بو توسط مواد غذایی ، نوشیدنی و سیگار تولید می شود. هنگامی که صرفه جویی در مصرف انرژی اهمیت دارد باید ضمن تامین هوای تازه مورد نیاز از هوای برگشت نیز استفاده کرد و در مسیر آن فیلترهای کربن فعال نصب کرد.

۶ . دفاتر بلیط فروشی ، رستوران و فضاهای مشابه غالبا در ساعاتی که سالن های اصلی بسته هستند کار می کنند و بنابرین باید سیستم تهویه مطبوع مجزایی برای آن در نظر گرفت.

۷ . اتاق های رختکن نیاز به تهویه مطبوع کمتری دارند ولی مقدار تغذیه هوای تازه آنها باید ۲ تا ۳ cfm در هر فوت مربع باشد. برای کاهش بار هوای تازه می توان هوای اضافی سالن اصلی و استادیوم را به اتاق های رختکن هدایت و از آنجا تخلیه کرد. برای تثبیت درجه حرارت اتاق های رختکن از کویل دوباره گرمکن و دوباره سردکن استفاده می شود. به دلیل ضرورت تنظیم مقدار هوا در ناحیه اتاق های رختکن ، باید سیستم تغذیه و تخلیه هوای آنها مستقل از سایر فضاها و قسمت ها باشد.

انتخاب سیستم مناسب برای سرمایش ، گرمایش و تهویه مطبوع استادیوم ها و سالن های بزرگ :

مناسب ترین سیستم تهویه مطبوع سرمایش و گرمایش مرکزی ، سیستم بویلر ، چیلر و هواساز (در مجموع به همه آنها موتورخانه گفته می شود) است که وظیفه بویلر ، گرم نمودن آب و وظیفه چیلر ، سرد نمودن آب و ارسال آب سرد و گرم با پمپ و مسیر لوله کشی به دستگاه های مستقر در نقاط مختلف یک استادیوم ، سوله یا ساختمان است. این دستگاه ها در انواع مختلفی مانند هواساز ، یونیت هیتر و … موجود هستند که ساختار همه آنها تقریبا شبیه هم است. یونیت هیتر و هواساز از قطعات اصلی کویل (لوله های متعدد مارپیچ در کنار هم) و فن تشکیل می شوند که آب سرد و گرم در کویل جریان یافته و فن با گذراندن هوا از اطراف لوله های کویل ، دمای هوا را کاهش یا افزایش می دهد. برای آشنایی بیشتر با ساختار این دستگاه ها ، متن های زیر را مطالعه کنید